شیعیان

متن و ترجمه آیه به شرح ذیل می‌باشد:

«فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُکُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِیَ» (طه، 88)

ترجمه: پس براى آنان پیکر گوساله‏اى که صدایى داشت بیرون آورد و [او و پیروانش] گفتند این خداى شما و خداى موسى است و [پیمان خدا را] فراموش کرد.

الف – کاربر محترم متذکر شده است که این آیه و چند آیه دیگر در سایتی تحت عنوان «خرافه‌گرایی در قرآن» متشر شده است.

بدیهی است وقتی عده‌ای بدون کمترین آشنایی به زبان عربی، ادبیات قرآنی، تاریخ، علوم روز و ...، تصمیم بگیرند و مأمور باشند که علیه اسلام و قرآن شبهه‌ پراکنی کنند، از این حرف‌ها نیز بسیار می‌زنند و البته اغلب به باطل بودن سخن خود نیز آگاهند و می‌دانند که پاسخ‌های روشنی دارد، اما برای آنان پاسخ نیز مهم نیست و هر چه بگویید، چیز دیگری خواهند گفت. لذا بهتر است منفعل آنها نباشیم.

ب – آیا خیلی محال، غیر ممکن یا سخت است که انسان مجسمه‌ای شبیه گوساله درست کند که جان نداشته باشد، اما صدا داشته باشد؟! یا از یک طرفش باد وارد شود و با چرخش در پیچش‌های لوله‌ای شکل، از طرف دیگری با صدا خارج شود؟! این کار را امروزه در اسباب‌بازی سازی نیز زیاد انجام می‌دهند و حتی بچه‌ها با بادکنک یا ... نیز از این کارها انجام می‌دهند. حالا چون قرآن کریم فرمود که یک وقتی یک کسی چنین کاری کرد تا یک مشت ابله ظاهربین و بی‌بصیرت را اغفال کند، حتماً غیر معقول و خرافه و یا به قول آنها «مضحک» و ... می‌باشد؟!

ج – متأسفانه چیزی که در جامعه امروزی ما بیشتر از گذشته پیدا می‌شود، گوساله و گوساله پرست است. آیا کفاری که به انحای حیل صداهایی از خود در می‌آورند و می‌گویند: خدایی که انبیا گفته‌اند و به سوی او دعوت کرده‌اند، وجود ندارد و خدای ابراهیم، موسی و عیسی علیهم‌السلام و حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، همین معلومات و مصنوعات ما می‌باشد، اما چون مردم نمی‌فهمیدند یا [العیاذ بالله] می‌خواستند مردم را فریب دهند، نام «الله» بر آنها گذاشتند و ...، عین همین کار و کلام سامری نیست که مجمسه‌‌ای از طلا و نقره ساخت که صدایی هم از آن در می‌آمد و گفت: خدای شما و خدا موسی همین است؟! آیا از این گوساله‌ها و گوساله‌پرست‌ها و حتی موجودات بی‌جانی که فضای صدا را کاملاً به خود اختصاص دادند و ادعای الوهیت بر بشر دارند، امروزه کم هستند؟!

د – اتفاقاً آیه کریمه به همین مهم اشاره دارد که وقتی بشر عقل شریف را به کار نیانداخت، بنده‌ی هوای نفس شد، منکر خدا شد و به جنگ او رفت، بی‌بصیرت و ظاهربین شد، حتماً گوساله‌های جاندار و بی‌جان را به جای «الله» گذاشته و می‌گوید «رب من» یعنی تربیت کننده امور من و عالَم و نیز «اله من»، یعنی معبود، هدف و همه چیز من، همین گوساله صنعتی (مکشوف یا ساخته‌ی بشر) و صدای اوست.

آیا دستآوردهای امروز بشر، مثل پول، ثروت، قدرت، تکنولوژی، ارتباطات، ابزارهای صوتی و تصویری و ... برای برخی وسیله‌ی رشد و برای بسیاری دیگر «گوساله‌ی سامری» نمی‌باشد؟! مشکل جهان بشر امروز، همین گوساله‌های سامری و گوساله‌پرستان مدرن هستند. آیا کم هستند گوساله‌پرستانی که این گوساله‌ها را صاحب اختیار و معبود خود می‌دانند؟!

در ادامه آیه فوق نیز به همین معنا تصریح می‌نماید که عده‌ای از مردم به دنبال «پوچ» می‌روند، بی‌جان‌های و صداهایی که نمی‌توانند به نیازهای بشر پاسخی دهند و فقط مجمسه‌های بی‌جان ولی براقی هستند که صداهایی از آنان خارج می‌گردد:

«أَفَلَا یَرَوْنَ أَلَّا یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلًا وَلَا یَمْلِکُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا» (طه، 89)

ترجمه: آیا نمى‏بینند که آن گوساله (هنگام خوانده شدن) پاسخى به آنان نمى‏دهد و مالک هیچ زیان و سودى براى آنها نیست؟

پس، صدق الله العلی العظیم

صلوات فراموش نشه!