شهید خالد احمد بزی با اسم جهادی «حاج قاسم» به تاریخ ۱۵/۳/۱۹۶۶ در «بنت جبیل» جنوب لبنان متولد شد. خالد از جمله شهدای مقاومت اسلامی لبنان است که علی رغم مسئولیتهای فراوان به خاطر مسائل امنیتی، کسی نامی از او نشنیده بود و البته برای خود او هم اهمیت نداشت که شناخته شده باشد. به همین دلیل بود که بعد از شهادتش اطلاعات زیادی از وی در دسترس نبود.
خالد از خانوادهای شهید پرور است. طایفه «بزی» شهدای زیادی را تقدیم اسلام نموده و در مسیر جهادی حزبالله نقش برجستهای داشته است.
شهید خالد بزی (حاج قاسم)
خالد از ۲۱ سالگی به مقاومت پیوست و در عملیاتهایی چون «عملیات اول برعشیت» در سال ۱۹۸۶، «حولا»، «مرکبا» و «العباد» در سالهای ۹۲، ۹۴، ۹۶، ۹۷ و ۹۸ شرکت کرده است.
شهید بزی همچنین در عملیات بسیار مهم اعدام" اسحاق مردخای" یکی از فرماندهان ارتش اسرائیل و "عقل هاشم" معاون مزدور نیروهای آنطوان لحد در جاده مرکبا- حولا هم نقش فعال داشت. "ایلی عمیتای" هم یکی دیگر از فرماندهان ارتش اسرائیل بودکه قبل از تجاوز نیسان ۱۹۹۶ مصادف با اردیبهشت ۱۳۷۵ (جنگ ۱۶ روزه) در نزدیک پایگاه "العباد" به سزای اعمالش رسید. طوری که "آلون بن دیوید" تحلیلگر تلویزیون رژیم صهیونیستی مجبور شد اعتراف کند: «ما با دشمنی فقط شجاع طرف نیستیم بلکه با دشمنی مواجهیم که از سطح برنامه ریزی و طراحی فوق العاده ای برای انجام عملیات برخوردار است.»
شهید خالد بزی(حاج قاسم)
در عملیات شهادت طلبانه صلاح غندور که وی نیز از بزرگان مقاومت اسلامی لبنان است بر علیه مقر ۱۷ نیروهای لحدی و عناصر اطلاعاتی واحد ۵۰۴ اسرائیل، حاج قاسم فرمانده اتاق جنگ محور بنت جبیل و اطراف آن بود و تا شهادتش هم این مسئولیت را داشت.
قبل از عملیات اسیر گیری جولای ۲۰۰۶ هم شهید خالد بزی طرحهایی را برای اسارت سربازان صهیونیست مانند عملیات «والفجر» در تاریخ ۲۱/۱۱/۲۰۰۵ آماده کرد اما به علل مختلف موفقیتی حاصل نشد.
روز عملیات به اسارت گرفتن دو سرباز ارتش اسرائیل که منجر به آغاز جنگ ۳۳ روز شد، حاج قاسم و دو تن از فرماندههان دیگر به نامهای «ابو طعام» و «محمد قانصو» (ساجد) در منطقه حضور داشتند.
در جنگ سی و سه روزه وقتی نبرد در مربع مارون الرأس- بنت جبیل- عیترون- عبناتا شدت گرفت، قاسم فرمانده اتاق جنگ بود و سرانجام در ۲۹ جولای یعنی روز هفدهم جنگ (نهم مرداد) به همراه «سید ابوطعام» و «کفاح شراره» از رزمندگان مقاومت مورد اصابت موشک هواپیما قرار گرفته و همگی به شهادت رسیدند و پیکرشان چهار روز بعد از اتمام جنگ تشییع شد و جسم پاکشان در کنار شهیدانی چون سمیر مطوط، ابراهیم ملکی و محمد عطوی و بسام حمزه در گلزار شهدای بنت جبیل دفن شد.
خالد بزی در حالی به شهادت رسید که به لحاظ موقعیت خانوادگی وضع مالی بسیار خوبی داشت و اغلب اعضای خانواده وی ساکن کشور کانادا بودند. اما او نه گرفتار مادیات دنیا شد و نه عشق سه فرزندش او را از جهاد در راه خدا منصرف کرد. شهدایی مانند خالد سندی هستند بر این جمله سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی که گفت: «باب جهاد باب اولیای خاص خداست و دری نیست که به روی هر کس که دم از مسلمانی می زند گشوده شود.»